1)نقد و بررسی دیدگاه هایی مثل رهبانیت و دیدگاه های افراطی و تفریطی و معتدل
2)بررسی اهمیت ازدواج
3)شرایط انتخاب همسر
4) اشنایی با فضایلس مثل عفت و غیرت و پوشش مناسب
اهمیت ازدواج در اسلام
اسلام، غریزه جنسی را از نعمت های بزرگ الهی می داند. در عین حال برای ارضای این غریزه نیز همچون سایر غرایز، حدود و شرایطی را قائل شده و تجاوز از آن قیود و نادیده گرفتن آن محدودیت ها را در هیچ شرایطی مجاز ندانسته است. از دیدگاه اسلام، تنها را مشروع و مقبول ارضای غریزه جنسی «ازدواج» است. ما نیز در این قسمت برای آشنایی بیشتر با راهکارهای اسلامی ارضای غریزه جنسی، مطالبی در این باب ارائه می دهیم. البته همانطور که خوانندگان عزیز می دانند، درباره ازدواج از ابعاد مختلفی می توان بحث کرد که پرداختن به آنها، ما را از هدف اصلی خود باز می دارد و ما در اینجا صرفاً می خواهیم از دیدگاه اخلاقی و به عنوان راهکاری برای ارضای غریزه جنسی به این مسئله نگاه کنیم. بدترین و پست ترین مردگان و اموات مسلمان، انسان های عزب دانسته شده اند
شرایط همسر خوب
ازدواج مسئولیت بزرگ الهی، انسانی و اجتماعی است. ما در برابر نعمت های خداوند و همچنین در برابر جامعه و نسل های آینده و در برابر فرزندانی که بعداً می خواهیم به جامعه انسانی تحویل دهیم مسئولیت داریم. بنابراین باید به شدت مراقب بود که چه کسی را به عنوان شریک زندگی بر می گزینیم و هرگز نباید تنها در اندیشه لذت های شخصی خود بوده و صرفاً به دنبال ارضای آنها باشیم. در کتاب های مختلف، مسائل ریز و درشت فراوانی را به عنوان شرایط لازم برای یک همسر مناسب برشمرده اند. اما به نظر نگارنده، سه شرط مهم و اساسی در این رابطه، که بهره مندی از آنها به معنای بهره مندی از خوبی ها و فضیلت های فراوان است و غفلت از آنها در انتخاب همسر خسارت های جبران ناپذیری را در پی دارد، عبارتند از: اصالت خانوادگی، تقوا و دین داری و اخلاق نیک.
نقد مکتب لذت گرایی
مکتب لذت گرایی در اخلاق از کهن ترین و پرجاذبه ترین مکاتب اخلاقی است. مطابق این مکتب، یگانه معیاری که می توان با آن ارزش افعال آدمی را محاسبه کرد، «لذت» اختلافات بسیار دارد. برخی از لذت گرایان، همچون آریستیپوس کورنائی (435-350 ق.م) لذت حسی و جسمی را یگانه معیار سنجش کارها می دانند. بر اساس این نظریه که «لذت گرایی حسی»، «لذت گرایی آریستیپوسی» و «مکتب کورنائی» نامیده می شود، لذات عقلی و معنوی جایی در تعیین ارزش های اخلاقی ندارند. همچنین لذات مربوط به آینده نیز اهمیتی ندارند. بلکه آنچه ارزش دارد، لذات حاضر و موجود است و باید برای آنها زیست زیرا ممکن است فردایی نباشد.
پس امروز را باید غنیمت شمرد و از فردای نامعلوم و مبهم نباید واهمه ای به خود راه داد.
این نظریه به رغم پذیرش عملی آن از سوی بسیاری از مردمان دارای اشکالات زیادی است:
اولاً چه بسیارند لذات آنی و زودگذری که منشأ آلام و بلاهای فراوانی در آینده می شوند و چه بسیارند رنج های فعلی و موقتی ای که سرچشمه آسایش و راحتی در آینده می شوند. بنابراین محوریت دادن به لذات آنی و نادیده گرفتن لذات و آلام استقبالی، عاقلانه نیست. ثانیاً این دیدگاه با فهم متعارف از اخلاق که به معنای مبارزه با هواهای نفسانی و مخالفت با لذات پست حیوانی و جسمانی است، منافات دارد. دست کم عقل سلیم حکم می کند که اخلاق همواره با لذات حسی و جسمانی مطابقت ندارد. لارمه این مکتب تنزل آدمیان به درجه و مرتبه حیوانات و چهارپایان است. این ویژگی حیوانات است که صرفاً در پی لذت ها هستند و از سختی ها و دردها پرهیز می کنند. ثالثاً حتی اگر بناست لذت را به عنوان معیار ارزش اخلاقی معرفی کنیم چرا باید لذت را منحصر در لذات دنیوی و این جهانی کرده و از لذات اخروی و پایدار و حقیقی غفلت ورزیم؟
غیرت
«غیرت» اصطلاحاً به معنای کوشش در محافظت از چیزهایی است که محافظت از آنها لازم است. غیرت یکی از شریف ترین فضایل اخلاقی است. البته نباید آن را به غیر در مسائل جنسی و ناموسی منحصر دانست بلکه در مسائل دینی و تربیت فرزندان و مسائل مالی و امثال آن نیز جریان دارد. این فضیلت، از نتایج و لوازم فضیلت شجاعت و بزرگمنشی است یعنی سرچشمه این فضیلت در بزرگی و قوت نفس و شجاعت فرد است. امیر مومنان در این باره می فرماید:ثمره و میوه شجات، غیرت است.
اسلام با تشریع حکم حجاب خواسته است که :
اولاً به بهداشت روانی زنان ومردان کمک کند زیرا اگر میان زن و مرد حریمی وجود نداشته باشد و زنان همه زیبایی های خود را در منظر مردان قرار دهند این کار از سویی آرامش روحی و روانی مردان را به هم می ریزد و مردان هموراه در اندیشه اشباع این عطش روحی و روانی ای هستند که با مشاهده زنان برهنه و بی حجاب پدید می آید. از سویی دیگر مردان برای ارضای تقاضاهای جنسی تحریک شده خود، دست به هر کاری خواهند زد و آرامش و امنیت را از زنان خواهند گرفت.
ثانیاً روابط خانوادگی را استوار کند و از فروپاشی نظام خانوادگی جلوگیری نماید. آزادی جنسی و بی حجابی زنان در جامعه، موجب سست شدن پایه های روابط خانوادگی خواهد شد. در آن صورت، زن و مرد به جای آنکه موجب آرامش و آسایش یکدیگر شوند، بیشتر به مثابه دو دشمن و رقیب در برابر ارضای آزادانه غریزه جنسی جلوه می کنند.
ثالثاً شخصیت و کرامت زن را تأمین کند و او را از یک شخصیت ابزاری به شخصیتی مستقل تبدیل نماید. زنان بی حجاب در حقیقت خود را به عنوان ابزاری برای تأمین نگاه های آلوده مردان قرار می دهد. زنان بی حجاب برای خود به عنوان یک انسان ارزشی قائل نیستند بلکه نهایت ارزش خود را جلب توجه جنسی دیگران می دانند.
مفهوم فعل اخلاقی در فلسفهی غرب